The largest ever contingent of rowers in an Australian rowing race - nearly 2300 competitors in 255 eights - took to Melbourne’s Yarra River for the 58th edition of the Head of the Yarra.
Anyone who has raced in a rowing shell or pulled a 2000m test on the ergo understands that, at its most fundamental level, the sport of rowing can feel like an intimate relationship with pain. Although there are some fortunate – or crazy enough - to enjoy the discomfort, most don’t particularly like it, everyone, however, respects it.
Direct shoulder pain or injury in rowers is not as common as the other areas we have covered off over the last few weeks but the shoulder girdle is a region where huge performance losses can occur and where the transfer of force, if not executed well can lead on to other injuries. The upper […]
The post Shoulder the load appeared first on BAT Logic.
As a majority of rowers make their way to the larger more well know races, such as Head of the Charles and Head of the Hooch, there are so many great lesser known races that deserve some recognition.
The post Fall racing is in full swing in the US of A! appeared first on BAT Logic.
We are rowers. Water is our life. We row on it. We often splash it. We sometimes fall in it. We obsess over its state – flat, calm, wavy, rough. We sweat it. We shower in it. We drink it. We take pride in water, especially our own water. Send us a photo showing how water is part of your life, donate to the Kafue River and Rowing Centre and you will be in to win 500chf.
Last week the latest Rowing Injury research review was published. Of course this a topic very close to our hearts, or should that be lumbar spines?
The post Rowing Injury Research – The numbers don’t lie appeared first on BAT Logic.
W Centrum Olimpijskim PKOl w Warszawie przy ul. Wybrzeże Gdyńskie 4 otwarta została wystawa fotograficzna prezentująca najciekawsze momenty z olimpijskich aren. Autorami zdjęć jest dziesięciu czołowych naszych fotoreporterów akredytowanych przy igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. Jednym z nich jest Szymon Sikora (PKOl), który opowiada o specyfice fotografowania regat wioślarskich.
Podobno w trakcie regat wioślarskich w Rio nie mieliście wcale ułatwionego zadania
Zawody wioślarskie w Rio de Janeiro rozgrywane były na Lagoa Rodrigo de Freitas - dużym obiekcie wewnętrznym, które było w zasadzie jeziorem, otoczonym pięknymi górami. Jednak jak się okazało organizatorzy nie przewidzieli tak zwanej „szosy” wzdłuż toru, po której przemieszczają się specjalne wozy dla fotografów. Co prawda pływały tam motorówki, które nie robią fal, ale praktycznie nie można było śledzić zmagań przez cały czas. Znaczną część rywalizacji oglądaliśmy raczej na telebimie, a na zdjęciach można było uwiecznić tylko start i metę.
Czy wioślarstwo jest trudnym sportem do fotografowania?
Wioślarstwo jest generalnie bardzo specyficznym doświadczeniem dla fotografów. Ja osobiście uważam, że tam liczą się dwie rzeczy. Pierwszą z nich jest start, gdzie wioślarze na początku zmagań tworzą fantastyczny pióropusz wody. Drugim ważnym momentem jest meta, bo to tam rozgrywają się pewne emocje. Wiadomo, że zawodnicy siedzą w pewnej odległości od siebie, więc tam nie ma, aż tylu interakcji między osobami - co najwyżej mogą się poklepać po plecach. Na wystawie fotograficznej w Polskim Komitecie Olimpijskim mamy jedno takie zdjęcie, gdzie Magda (Fularczyk-Kozłowska – przyp. red.) całuje swoją partnerkę. Proszę mi wierzyć, że to jest naprawdę sztuka, żeby przytulić się do siebie i trzeba naprawdę nieźle się wygiąć.
Fotografia sportowa wymaga natychmiastowego działania. Nie pojawia się w pana zawodzie stres, że być może zareaguje pan zbyt późno i przegapi jakiś moment?
Oczywiście, że taki stres zawsze się pojawia. W fotografii sportowej są tak zwane „magiczne momenty” i stanowią je ułamki sekund w trakcie których rozgrywa się decydująca akcja. Często nawet nie wszyscy potrafią je dostrzec. Natomiast dzięki technologii aparatów można takie momenty uchwycić. W tych sytuacjach główną rolę odgrywa kilka rzeczy. Pierwszą są możliwość sprzętowe. Obecne aparaty są w stanie zapisać jedenaście lub nawet czternaście klatek na sekundę, co pozwala „złapać” wiele fantastycznych momentów. Na pewno też ważną rolę odgrywają wrażliwość fotografa i doświadczenie, które podpowiadają mu na co trzeba uważać. To jest taka trochę intuicja, która mówi nam jak powinniśmy się zachować. Wiadomo, że nie odkłada się aparatu, kiedy skończy się wyścig i nie cieszy się razem z ekipą, bo wtedy tak naprawdę dzieją się rzeczy, które powinno się fotografować. Właśnie wtedy widać uczucia i emocje – szaleństwo po wygranej czy łzy po porażce.
Ile waży cały sprzęt z jakim wybiera się pan na zawody?
Stanowczo zbyt dużo, żeby wsiadać na łódź wioślarską (śmiech). Cały sprzęt waży sporo, choć oczywiście zależy to od preferencji fotografa. Zwykle nosi się dwa podstawowe zestawy i oczywiście dodatkowo ma się przy sobie laptop, na który od razu zgrywa się zdjęcia i je edytuje a potem przesyła do Internetu. Nosimy też ze sobą długoogniskowe obiektywy, które są potrzebne do takich dyscyplin jak wioślarstwo czy żeglarstwo, gdzie jest się daleko od fotografowanego obiektu i które ułatwiają nam życie. Także trochę tego sprzętu jest…
Rozmawiała Anna Daniluk, fot. Jan Rozmarynowski
Community Forum Software by IP.Board
Licensed to: Gay + Lesbian Rowing Federation
